Formaty lansowane przez jednego producenta oprogramowania mogą być bardzo wydajne w ich własnym środowisku pracy, lecz dawać słabą lub zerową zgodność z innymi systemami.
W przemyśle graficznym jest powszechnie obsługiwanych kilka formatów obrazów, format TIFF umożliwia opisanie obrazów dwupoziomowych (kreskowych), RGB i CMYK, przy czym dostępnych jest przeszło 10 technik ich kompresji. Ta uniwersalność pociąga za sobą jedną istotna wadę. Aby można było odczytać dowolne dane z pliku TIFF programy obsługujące ten format muszą być równie uniwersalne, co niestety nie zawsze ma miejsce.
Istnieje wiele metod kompresji plików, służących do zmniejszenia problemów z przechowywaniem i przenoszeniem. Skompresowane pliki trzeba przed rozpoczęciem obróbki poddać dekompresji. Często odbywa się to automatycznie podczas wczytywania pliku. Techniki kompresji dzieła się na dwie kategorie: stratne i bezstratne. Kompresja stratna oznacza trwale usunięcie części danych w czasie pakowania pliku, powodujące obniżenie jakości. W przypadku korzystania z małych liniatur i papieru o niskiej jakości, utrata jakości jest niezauważalna, dzięki czemu można znacznie zmniejszyć rozmiary pliku. Bezstratną technika kompresji jest L/W, dająca szczególnie dobre wyniki, gdy w obrazie występują grupy powtarzających się pikseli. Kompresja JPEG występuje w wersji stratnej i bezstratnej. Wersja stratna jest bardzo wydajna; do zreprodukowania obrazu praktycznie nieodróżnialnego od oryginału wystarcza tylko jeden bit na piksel zamiast ośmiu. Oprócz standardowego oprogramowania, do dekompresji plików JPEG może być potrzebny specjalny program użytkowy. Tradycyjne metody reprodukcji fotograficznej wymagają przechowywania filmów i blach do wykorzystania w przyszłości. Cyfrowe metody przechowywania wymagają mniejszej ilości miejsca, a przy tym pozwalają na wielokrotne powielenie danych bez utraty jakości. W większości przypadków istnieje potrzeba przesyłania plików między systemami w celu ich obróbki i ewentualnej reprodukcji na urządzeniu wyjściowym. Zastosowanie sieci lokalnej (LAN) do częstego przesyłania dużych plików z obrazami może się okazać niepraktyczne, ponieważ spowolni pozostały ruch w sieci. Jeśli pliki nie zostały poddane silnej kompresji, przesyłanie danych przez Internet (w przypadku dużych plików) jest niepraktyczne, ponieważ transmisja 10 megabajtów (10 MB) może trwać zbyt długo. Jednym z rozwiązań problemu przesyłania plików jest zainstalowanie urządzeń posługujących się wymiennymi nośnikami we wszystkich systemach, w których wykorzystuje się obrazy.
Krótka prezentacja mozliwości zapisu skanowanych obrazów i rozszerzeń na które pozwala nasze oprogramowanie do skanowania w kolorze.